ضرر تجویز آسپرین بهمراه یک DOAC ممکن است در بعضی افراد بیشتر از فواید آن باشد
9 دسامبر ، 2019-اورلاندو، فلوریدا - ترکیبی از آسپرین و یک داروی ضد انعقاد مستقیم خوراکی(DOAC) برای پیشگیری ثانویه از ترومبوآمبولی وریدی (VTE) یا پیشگیری از سکته مغزی مرتبط با فیبریلاسیون دهلیزی غیر دریچه ای (NVAF) بدون نشانه ی واضح، با افزایش خطرات خونریزی در یک گروه بزرگ همراه بود.
دکتر Jordan K. Schaefer، در یک جلسه مطبوعاتی در نشست سالانه انجمن هماتولوژی آمریکا توضیح داد: این مطالعه بر روی گروهی متشکل از 2045 بیمار انجام شد، این افراد از ژانویه ی 2009 تا ژوئن 2019 در شش درمانگاه ضد انعقادی در میشیگان مورد پیگیری قرار گرفتند. نتایج پیگیری، هیچ بهبودی آشکاری را در بروز ترومبوز با افزودن آسپرین، نشان نداد.
از میان بیماران همگروه، 639 بزرگسال که یک داروی ضد انعقاد مستقیم خوراکی را به علاوه ی آسپرین پس ازترومبوآمبولی وریدی یا برای فیبریلاسیون دهلیزی غیر دریچه ای بدون یک ایندیکیشن واضح دریافت کرده بودند، با 639 فرد در گروه شاهد(همسان سازی شده بر اساس نمرات گرایش[1]) مقایسه شدند. دکتر Schaefer از بخش هماتولوژی/ آنکولوژی، دپارتمان طب داخلی دانشگاه میشیگان، گفت: میزان وقوع خونریزی برای هر 100 سال بیمار، به ترتیب برای گروه درمان ترکیبی و مونوتراپی با DOAC در متوسط 15.2 ماه به ترتیب 39.50 در مقابل 32.32 بود.
وی گفت: نرخ 18.7 در هر 100 سال بیمار، در مقایسه با 13.5 برای تک درمانی با DOAC از نظر آماری برای خونریزی غیر ماژور بالینی معنی دار بود،(P = 0.02) . ما همچنین شاهد افزایش چشمگیر خونریزی غیرماژور با درمان ترکیبی آسپیرین و ضد انعقاد مستقیم خوراکی در مقایسه با مونو تراپی DOAC بودیم( نرخ 32.82 در برابر 25.88 با = .04P) .
وی خاطرنشان كرد: از نظر كلی یا سایر انواع خاص خونریزیها، تفاوت معنی داری مشاهده نشده است(P= .07).
وی با بیان اینکه بیماران تحت درمان ترکیبی، همچنین ویزیت های اورژانس و بستری در بیمارستان بیشتری داشتند، گفت: میزان ترومبوز مشاهده شده در گروه های درمان ترکیبی و مونوتراپی به ترتیب 2.35 و 2.23 در 100 سال بیمار بود(P = .95). دکتر Schaefer افزود: باید توجه داشت که بیماران تحت درمان ترکیبی همچنین تعداد بیشتری مراجعه به بخش اورژانس داشتند و بیشتر در بیمارستان بستری شدند، اما تفاوتها در این موارد از نظر آماری معنی دار نبودند.
دکتر شفر گفت: ضد انعقادهای خوراکی با عملکرد مستقیم که شاملapixaban ،dabigatran ،edoxaban وrivaroxaban می شوند، به طور فزاینده در کلینیکها برای ایندیکیشنهایی نظیر پیشگیری از سکته مغزی برای بیماران مبتلا به فیبریلاسیون دهلیزی غیر دریچه ای و درمان و پیشگیری ثانویه از بیماری ترومبوآمبولی وریدی تجویز می شوند.
وی اضافه کرد: آسپرین معمولاً در اقدامات بالینی برای نشانه های مختلف از جمله پیشگیری اولیه از سکته های قلبی، سکته مغزی و سرطان روده بزرگ و همچنین برای پیشگیری از ترومبوپروفیلاکسی در بیماران با اختلالات خونی خاص یا با دستگاههای قلبی خاص مورد استفاده قرار می گیرد.
دکتر شفر گفت: آسپرین برای پیشگیری ثانویه از ترومبوز برای بیمارانی که بیماری شریان کرونر، بیماری شریان محیطی یا بیماری شریان کاروتید تشخیص داده شده؛ استفاده می شود. در حالی که افزودن آسپرین بهDOAC ، اغلب پس از سندرم های حاد عروق کرونر یا مداخله ی عروق کرونر از راه پوست مناسب است، بسیاری از بیماران درمان ترکیبی را بدون یک نشانه ی واضح دریافت می کنند. وی با بیان اینکه افزایش شواهد در سالهای اخیر، عمدتاً از بیماران تحت درمان با وارفارین و آسپرین بوده است، گفت: نتایج تحقیقات ما نشان می دهد که این رویکرد ممکن است صدمات بیشتری را برای بیماران خاص ایجاد کند.به طور خاص، این سؤال وجود دارد که آیا آسپرین میزان خونریزی را بدون محافظت از بیماران در برابر عوارض جانبی ترومبوتیک افزایش می دهد یا خیر؟
وی گفت: این به خصوص در مورد بیمارانی که با دوز کامل داروی ضد انعقادی تحت درمان هستند، یک نگرانی محسوب می شود.در مطالعه ی حاضر، خصوصیات جمعیت شناختی، علائم بیماریهای همراه و داروهایی که بطور همزمان مصرف می کردند در گروه های درمانی و کنترل به خوبی پس از همسان سازی بر اساس نمره ی گرایش، متعادل شده بود و بیمارانی که سابقه تعویض دریچه قلب، یا MI اخیر یا کمتر از 3 ماه داشتند، از پیگیری ها حذف شدند.
دکتر شفر گفت: این یافته ها باید در مطالعات بزرگتر تأیید شوند، اما تا زمانی که چنین اطلاعاتی در دسترس نباشد، پزشکان و بیماران باید تعادل بین خطرات و مزایای افزودن آسپرین به درمان ضد انعقادی مستقیم خوراکی را ارزیابی کنند. در تحقیقات بعدی نیاز به ارزیابی زیرگروه های کلیدی خاص وجود دارد تا مشخص شود که آیا جمعیت خاصی ممکن است از درمان ترکیبی در مقایسه با DOAC بصورت تک درمانی فوایدی را کسب کنند.
دکتر شفر به هیچ رابطه ی مالی با صنایع دارویی مربوطه اشاره نکرده است.
منبع:
https://www.medscape.com/viewarticle/922341